Θεραπεία αιμορροϊδικής νόσου - Αιμορροϊδοπάθεια

Πληροφορίες και θεραπεία της ΑΙΜΟΡΡΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΑΣ (Αιμορροϊδική Νόσος)

Νόσος που χαρακτηρίζεται από ανεπάρκεια του φλεβικού πλέγματος (δικτύου) του πρωκτού. Ανατομικά, οι φλέβες αυτές βρίσκονται στην υποβλεννογόνια στοιβάδα του πρωκτικού πόρου, αλλά περιλαμβάνει αρτηριοφλεβικές αναστομώσεις με καθαρό αρτηριακό αίμα, κυρίως στο έσω φλεβικό πλέγμα. Σύμφωνα με ένα ανατομικό όριο του πρωκτικού πόρου, η οδοντωτή έλικα, οι αιμορροΐδες χωρίζονται σε δύο ομάδες: 1) αυτές που βρίσκονται πάνω από την οδοντωτή έλικα και ονομάζονται εσωτερικές και 2) αυτές που βρίσκονται κάτω από την οδοντωτή έλικα και ονομάζονται εξωτερικές. Το αιμορροϊδικό πλέγμα ολοκληρώνει το κλείσιμο του πρωκτικού καναλιού και συμβάλλει στον μηχανισμό συγκράτησης αερίων και κοπράνων. Η δεκαετία με τη μεγαλύτερη συχνότητα αιμορροΐδων είναι τα 40-50 χρόνια. Οι αιμορροΐδες είναι τρεις φορές πιο συχνές στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Σε ασθενείς με αιμορροΐδες παρατηρείται υπέρταση του έσω σφιγκτήρα, η οποία εμποδίζει την επιστροφή του αίματος από τις αιμορροΐδες στην καρδιά. Άλλοι πιστεύουν ότι η υπέρταση και ο έξω σφιγκτήρας συνυπάρχουν και αυτό εξηγεί γιατί οι παραπληγικοί δεν εμφανίζουν αιμορροΐδες. Άλλες δευτερεύουσες αιτίες είναι: 1) δυσλειτουργία των αρτηριοφλεβικών αναστομώσεων, 2) στασιμότητα του αίματος, 3) αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση και συμπίεση των φλεβών της κάτω κοιλίας (όπως κατά τη διάρκεια της δυσκοιλιότητας, της υπερτροφίας του προστάτη και της εγκυμοσύνης). Άλλες καταστάσεις όπως η καθιστική ζωή, τα συγκεκριμένα επαγγέλματα (όπως οι οδηγοί ταξί, οι αυτοκινητιστές γενικά, οι πιλότοι κ.λπ.), το αλκοόλ και τα μπαχαρικά επηρεάζουν αρνητικά την καλή λειτουργία των αιμορροΐδων. Τα συμπτώματα της νόσου είναι πρωκταλγία, πρόπτωση βλεννογόνου, αιμορραγία και κνησμός του δακτυλίου. Οι αιμορροΐδες ανάλογα με τη βαρύτητά τους χωρίζονται σε τέσσερις βαθμούς: 1ου βαθμού εύρεση πρήξιμο των αγγείων κατά τη δακτυλική εξέταση, 2ου βαθμού πρόπτωση αιμορροΐδες κατά την αφόδευση αλλά που αναδιατάσσονται αυτόματα στο τέλος της, αιμορροΐδες 3ου βαθμού πρόπτωση μόνο με τη βοήθεια το χέρι και τον 4ο βαθμό η μείωση των αιμορροΐδων είναι αδύνατη.

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΙΜΟΡΡΟΠΑΘΗΣΗΣ

Η υγιεινή του πρωκτού και της περιοχής του πρωκτού γίνεται με πλύσιμο με καθαρό νερό χωρίς τη χρήση σαπουνιού (το σαπούνι ερεθίζει) και διακοπή χρήσης του χαρτιού τουαλέτας (πονάει το χαρτί). Τα μωρομάντηλα και η χρήση παραφινελαίου συνιστώνται για την επίτευξη μαλακών κοπράνων με αποτέλεσμα γρήγορη και εύκολη αφόδευση. Η χρήση αλοιφών με τοπικά αναλγητικά (ξυλοκαΐνη) ή με μείγμα κορτιζόνης (proctosynalar). Σε προχωρημένες συνθήκες χρησιμοποιούνται από του στόματος φλαβονοειδή (daflon).

Χειρουργική αντιμετώπιση αιμορροΐδων

1. ΑΙΜΟΡΡΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ ΚΑΤΑ MILLIGAN - MORGAN (ΑΝΟΙΚΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ). Τρεις τομές για την αφαίρεση αιμορροΐδων κατά την 3η - 7η - και 11η ώρα της περιοχής του πρωκτού οι οποίες παραμένουν ανοιχτές και επουλώνονται με την πάροδο του χρόνου.

2. ΑΙΜΟΡΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ FERGUSSON (ΚΛΕΙΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ). Μοιάζει πολύ με την παραπάνω μέθοδο αλλά τα τραύματα στο τέλος της επέμβασης συρράπτονται. Αυτό επιταχύνει την επούλωση των πληγών και η ενόχληση ελέγχεται.

3. ΑΙΘΟΥΣΑ - ΘΔ. Μέθοδοι μείωσης των αιμορροΐδων και ταυτόχρονα διόρθωση ελαφριάς μορφής πρόπτωσης του βλεννογόνου του ορθού χωρίς αφαίρεση ιστού και ειδικό τραυματισμό της περιοχής του ορθού. Δεν συνιστώνται σε σοβαρές μορφές αιμορροΐδων.

4. ΜΕΘΟΔΟΣ LOGO.

5. ΚΛΕΙΣΤΗ ΑΙΜΟΡΡΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΑΡΜΟΝΙΚΟΥ. Μέθοδος μικροεπεμβατικής χειρουργικής με πολύ καλά αποτελέσματα και με ελαφρά μετεγχειρητική ενόχληση.

6. LASER. Υποσχόμενη μέθοδος με άγνωστα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα λόγω των λίγων ετών που εφαρμόζεται.

Όλες οι παραπάνω μέθοδοι γίνονται με γενική ή ραχιαία αναισθησία. Η γενική οδηγία είναι να αναλύεται κάθε μέθοδος στον ασθενή, υποψήφιο για χειρουργική επέμβαση, ώστε να ξέρει τι να περιμένει κυρίως μετεγχειρητικά. Φυσικά ο ασθενής πρέπει να έχει δώσει τη γραπτή συγκατάθεσή του στον χειρουργό προκειμένου να προχωρήσει στην καταλληλότερη επεμβατική μέθοδο επίλυσης του προβλήματός του.

Η επιλογή της μεθόδου που θα εφαρμοστεί (τελική απόφαση) εναπόκειται στον χειρουργό τη στιγμή της επέμβασης γιατί μόνο τότε έχει πλήρη εικόνα για το μέγεθος του προβλήματος. Για να μπορεί να εφαρμόσει την καταλληλότερη μέθοδο για να έχει το καλύτερο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα.

Ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει ότι δεν υπάρχει τέλεια μέθοδος. Όλες οι μέθοδοι έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους. Δεν υπάρχουν ανώδυνες μέθοδοι όπως παρουσιάζονται κυρίως από το διαδίκτυο. Υπάρχουν οι λιγότερο επώδυνες μέθοδοι. Ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος, ένας χειρουργός που ειδικεύεται στη νόσο του πρωκτού θα αποφασίσει ποια θεραπεία θα ακολουθήσει για την επίλυση του προβλήματος.